ملامظفر گنابادی از منجمان و ریاضی دانان ایران در دوره صفوی است. زادگاه وی گناباد از شهرهای استان خراسان رضوی می‌باشد. نام اصلی او محمد قاسم بوده است و به نام پدرش ملا مظفر معروف گردید. در ریاضی تالیفاتی از خود به جای گذاشت. وی معاصر شاه عباس بزرگ صفوی بود و در طالع بینی نیز تبحر داشت و به همین دلیل به جمع درباریان شاه عباس پیوست. چون این شاه به منجمین و طالع بینان اعتقادی تام داشت. پس از ملا مظفر تا چندین نسل ذریت او کار جدشان را ادامه داده و در دربار شاهان صفوی خدمت می‌کردند.

خواجه اختیارالدین حسن فرزند علی یکی از خوشنویسان بزرگ قرن دهم هجری بوده است. او را از بزرگترین اساتید خط تعلیق می‌دانند. وی مدت سی سال در دربار سلطان محمد خدابنده فرزند اول شاه طهماسب صفویبه‌کار نوشتن نامه‌های شاه اشتغال داشت. اکثر مورخین وفات وی را در سال ۹۹۰ هجری دانسته‌اند ولی کتاب دانشوران خراسان آن‌را ۹۷۰ ذکر کرده است.

بسیاری او را اهل هرات ذکر کرده‌اند اما در یک مرقع او در امضای خود نسبش را چنین ذکر کرده است: "اختیارالمنشی بن علی الجنابادی فی شهود سنه ۹۲۴ " که به این ترتیب در نسب گنابادی او جای تردید نیست.

شیخ محمدتقی بهلول گنابادی مشهور به شیخ بهلول یا علامه بهلول از عارفان و فقهای به‌نام ایران بود که نامش با واقعهٔ مسجد گوهرشاد پیوند خورده است.وی به آیت الله حاج شیخ علی مومنی میامئی رفاقت دیرینه داشته است